Hanefî âlimlerinden İmam Ebû Yûsuf’a göre, yanlışlıkla veya dayanılmaz bir ağrı ve acıdan dolayı olmadıkça, bilerek kendini öldüren yani intihar eden kimsenin cenaze namazı kılınmaz. Bunun da sebebi, işlediği suçun büyüklüğü ve kılınmayan cenaze namazının geride kalanlara ibret olması düşüncesidir. Elbette acı sebebiyle intihar edilmez. Ama acıya dayanamayarak kendisini kaybetmiş olan birisi ne yaptığını bilemeyen ve o zaman mükellef olmaktan düşebilecek bir kişidir. Bu nedenle İmam Ebû Yûsuf böyle bir istisna yapmıştır.

Ancak diğer müçtehitlerimize göre, böyle bir durum zaten acılı olan ailesinin acısını bir kat daha arttıracağı düşüncesinden hareketle, intihar edenlerin de cenaze namazlarının kılınması caizdir. Bu durum normal ve engeli olmayan bir insan için böyledir. Akıl sağlığı yerinde olmayan bir şahsın intihar etmesi hâlinde de cenaze namazının kılınmasında hiçbir sakınca olmaz.