İslam hukukunda şahitlik konusu geneldir. Yani her akit için ayrı ayrı değil, ortak özelliklere sahip tek şahitlik söz konusudur. Buna göre şahitlik yapacak bir insanın öne çıkan belli başlı vasıfları şunlar olmalıdır:

· Şahitlik yapacak kimse adil olmalıdır. Bunun da manası, büyük günahlardan uzak durması ve küçük günahlarda ısrar etmemesidir. Büyük günah işleyen insanın yalan söylemekten de çekinmeyeceği düşünülmüştür. Yetim malı yiyen, faiz yemekle tanınan, devamlı içki içen, kumar oynayan ve benzeri günahları işleyen kimseler adalete uymayacaklarından ve kolayca yalan söyleyebileceklerinden şahitlikleri kabul edilmez denilmiştir.

· Davalı ile şahit arasında dünyevi bir husumet bulunmamalıdır.

· Cimrilikte meşhur ve zekât vermekte kusurlu olanların da şahitliği kabul edilmez.

· Ayrıca çocukların, akıl hastalarının, bunamışların, dilsizlerin ve görme engellilerin şahitlikleri de makbul değildir.

· Ağzından çıkan sözlerin meşru veya gayrimeşru olduğuna aldırmayan, dinen ve ahlaken hoş olmayan sözleri sarf etmeyi bir alışkanlık hâline getiren insanların şahitlikleri kabul olunmaz.