İffet, insanı bedensel ve sadece madde yönü ağır basan zevklere aşırı düşkünlükten koruyan erdemdir. Sözlükte, haramdan, çirkin söz ve davranışlardan uzak durmak anlamına gelir. Dinimizde ise yeme içme ve cinsî konularda dengeli olmak, aşırı isteklere engel olarak dinin ve fıtrata uygun aklın hükümranlığı altına girmek suretiyle kazanılan erdemdir.

Kur’ân-ı Kerîm’de işaret edilen iffet, muhtaç oldukları hâlde dilenmeyen ve cinsel isteklerinde ölçülü ve edepli olanların iffetidir: “Bilmeyen kimseler, iffetlerinden dolayı onları zengin zanneder. Sen onları simalarından tanırsın. Çünkü onlar yüzsüzlük ederek istemezler.”[1], “Evlenme imkânını bulamayanlar ise; Allah, lütfu ile kendilerini varlıklı kılıncaya kadar iffetlerini korusunlar.”[2] ayetlerinde olduğu gibi.